Ανησυχία, Προβληματισμός και ερωτηματικά..
“Ανησυχία, Προβληματισμός κι ερωτηματικά..”
Μεγάλη ανησυχία έχει προκαλέσει η ανακοίνωση για το κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων της περιοχής με καταληκτική ημερομηνία το 2028 και αρχή το 2023. Εδώ και λίγους μήνες διαβάζουμε σε καθημερινή βάση για δίκαιη μετάβαση, για επενδύσεις, για τεχνολογία υδρογόνου, για φυσικό αέριο, για αιολικά πάρκα, για φωτοφολταϊκά πάρκα και φυσικά για πολλά χρήματα 7.5 δισ. ευρώ φρέσκο χρήμα που θα μοιραστεί στις περιοχές που πλήττονται.
Το σίγουρο πάντως είναι ότι η Απολιγνιτοποίηση θα ορίσει σε τεράστιο βαθμό το μέλλον της οικονομίας και κατά συνέπεια της τοπικής κοινωνίας. Χωρίς να γίνει σωστός σχεδιασμός και προγραμματισμός η οφθαλμοφανής προβλεπόμενη επίπτωση είναι η πτώση του τζίρου των επιχειρήσεων και η νέα μείωση των θέσεων εργασίας. Ή και ακριβώς αντίστροφα’ δηλαδή η μείωση των θέσεων εργασίας και άρα η μείωση του τζίρου των επιχειρήσεων, το κλείσιμο και άλλων μικρομεσαίων επιχειρήσεων και φυσικά αυτό θα σημαίνει τον μαρασμό, την φτώχεια της περιοχής μας.
Οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ είναι περίπου 4.000 και περίπου (x 3) άλλες 12.000 ιδιώτες που εργάζονται με μεγαλύτερο πελάτη τη ΔΕΗ. Καταλαβαίνουμε πως μιλάμε για μια τεράστια απώλεια θέσεων εργασίας και εισοδημάτων. Μια ολόκληρη πόλη!
Η ανησυχία μας λοιπόν πολύ μεγάλη και τα ερωτηματικά μας πολλά.
_ Πάρκα και πράσινη ενέργεια. Με ποιο χωροταξικό σχεδιασμό; Που θα γίνουν αυτά; Πόσα MW παραγωγής θα αντικαταστήσουν; Τι προσωπικό προβλέπεται ότι μπορεί να εργαστεί σε αυτά μακροπρόθεσμα;
_ Φυσικό αέριο. Θα είμαστε έτοιμοι το 2023 όταν στο σχεδιασμό αναγράφεται ότι ο αγωγός φυσικού αερίου φαίνεται να έρχεται να “κουμπώνει” στο Αμύνταιο έως το 2029;
_ Επενδύσεις και στήριξη σε επιχειρήσεις και σε ανθρώπους για την αναζήτηση θέσεων εργασίας σε περιοχές που πρέπει να αλλάξουν. Για τι είδους επενδύσεις και τι είδους στήριξη θα είναι αυτή; Για ποιες επιχειρήσεις θα ισχύσει; Για νέες, για υφιστάμενες ή και για τις δύο; Και με ποιες προϋποθέσεις όταν η πλειοψηφία των υφιστάμενων είναι ζημιογόνες ή στα χαρτιά κερδοφόρες; Οι επενδύσεις θα αφορούν ιδιώτες, Δημόσιο ή συμπράξεις ιδιωτών και δημοσίου;
Οι επενδυτές που θα προσκληθούν χρειάζονται κίνητρα. 0% Φορολογία για 10 χρόνια, μειωμένες ασφαλιστικές εισφορές για να κάνουν άμεσα προσλήψεις. Μπορούμε να τα δώσουμε αυτά; Για τις επιχειρήσεις που έχουν μείνει και επενδύουν τόσα χρόνια στην περιοχή ποια πρόβλεψη υπάρχει; Ποιος θα είναι ο ρόλος των Τραπεζών σε όλο αυτό το μοίρασμα όταν τα τελευταία 10 χρόνια όχι μόνο δεν διευκολύνουν αλλά δυσχεραίνουν την βιωσιμότητα των επιχειρήσεων;
Δεν φτάνουν όμως μόνο αυτά του είδους κίνητρα. Υπάρχουν κάποιες βασικές προϋποθέσεις για να γίνουν επενδύσεις και επομένως να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και επομένως εισοδήματα και πλούτος στην περιοχή μας. Αυτές είναι οι βασικές υποδομές! Χωρίς χωροταξικό σχεδιασμό, χωρίς σιδηροδρομικό δίκτυο, με τα αεροδρόμιά μας στην τύχη τους τι κάνουμε;
Δεν είμαστε απαισιόδοξοι, το αντίθετο μάλλον. Είμαστε αισιόδοξοι ότι όλα αυτά θα προβλέπονται στον σχεδιασμό της κυβέρνησης και αυτό θα γίνει μόνο αν υπάρχει πολιτική βούληση για την ανάπτυξη της περιοχής μας. Ας καθίσουμε λοιπόν όλοι μαζί υπουργοί, βουλευτές, περιφέρεια, δήμος και φορείς να δούμε ποια είναι τα ανταγωνιστικά μας πλεονεκτήματα και να κάνουμε ένα Business Plan με χρονοδιάγραμμα και ρεαλιστικούς στόχους προς επίτευξη. Στο κάτω κάτω εμείς έχουμε και το μεγαλύτερο πρόβλημα! Ανάπτυξη στον πρωτογενή τομέα, στον δευτερογενή και στον τριτογενή. Σε όλους τους τομείς μπορούμε, αρκεί να θέλουμε!
Στην ερώτηση αν μπορεί η περιφέρειά μας να γίνει Silicon Valley, Green Valley ή οποιαδήποτε valley απαντούμε ότι ΝΑΙ μπορεί αρκεί να το θέλουμε εμείς. Στόχος χρειάζεται, προσήλωση σε αυτόν, πίστη και ομοφωνία!
